Er zijn klachten die zich niet gedragen als normale symptomen. Ze verschijnen, verdwijnen, verschuiven - en passen in geen enkele gespecialiseerde categorie. Dit is precies waar het verhaal achter CMD, craniomandibulaire disfunctie, begint: geen exotische ziekte, maar een functiestoornis in de interactie tussen het temporomandibulaire gewricht, kauwspieren, tanden, nek en halsapparaat. Wat zo technisch klinkt, gedraagt zich in het dagelijks leven als een stille regisseur op de achtergrond: het trekt hier, drukt daar, maakt je moe, maakt je nerveus - en zelden wijst de vinger direct naar de kaak.
Als je deze regels leest en het gevoel hebt, "Ja, dat weet ik."dan heb je waarschijnlijk al de weg afgelegd die veel mensen afleggen: van arts naar arts, van vermoeden naar vermoeden - en uiteindelijk ben je nog meer in de war dan voorheen. CMD is onzichtbaar omdat het zijn sporen niet achterlaat op de kaak, maar langs de spierlussen en fasciale ketens door het hele lichaam. En het is verraderlijk omdat het symptomen veroorzaakt die niets met elkaar te maken lijken te hebben.
Ik kan dit zo duidelijk zeggen omdat ik het in de loop der jaren op mijn eigen lichaam heb ervaren. Er was bijvoorbeeld de lies: Littekens die aanvoelden alsof ze nooit goed wilden genezen. Er waren aambeien die geopereerd werden zonder naar de werkelijke oorzaak in het bekken en de statica te kijken. Dan was er een brok in mijn keel - een drukkend gevoel dat angst veroorzaakt omdat je meteen aan iets ernstigs denkt. Ischias? Ook daar. Slaapproblemen? Regelmatig. En het gekke: jarenlang dacht ik dat het allemaal onafhankelijke, geïsoleerde gebeurtenissen waren - gewoon "zo is het nu eenmaal"..
Pas veel later, toen ik begreep wat CMD eigenlijk met het lichaam doet, werd de ketting ineens duidelijk. Ik maakte er een gewoonte van om tijdens het douchen specifiek warmte toe te passen op de lange spierlijnen - van het achterhoofd naar de nek en schouders toe, en ook op de voorste nekspieren. Als je een tijdje heel warm water langs deze lijnen laat lopen, gebeurt er vaak iets verbazingwekkends: de spieren laten los, de druk neemt af en de volgende dag zijn veel dingen "zachter". Juist deze snelle verandering geeft aan dat hier spieren werken - geen mysterieus defect.
Met de Spalkbehandeling De dingen begonnen zich systematisch te organiseren. Opeens realiseerde ik me hoe sterk de beetpositie, de kaakspieren en mijn lichaamsstatica met elkaar in gesprek waren. Wat eerst een zak vol individuele symptomen leek, bleek een systeem te zijn: de kaak zorgt voor spanning, de nek neemt het over, de rug compenseert, het bekken gaat uit de weg - en ergens "meldt" het lichaam zich met pijn of disfunctie. In mijn geval betekende dit bijvoorbeeld dat een verkeerde uitlijning van het bekken het aambeienprobleem voedde - de operatie elimineerde de symptomen, maar niet de klokgenerator.
De verwarring die ontstaat als symptomen niet kunnen worden gecategoriseerd, is geen persoonlijke tekortkoming. Het is bijna onvermijdelijk als je een functionele stoornis wilt verklaren met een ziektemodel. En het veroorzaakt angst. Als je 's nachts wakker wordt met een brok in je keel, denk je zelden aan gespannen suprahyoïde spieren - je denkt aan "iets ernstigs". Als je steeds rugpijn of ischias hebt, beland je bij de orthopeed. Als je oorsuizen hebt, ga je naar de KNO. Het is begrijpelijk dat iedereen zijn eigen orgaan ziet - en CMD verdwijnt achter de grenzen van specialisten.
Ik had een aha-moment toen ik twee observaties serieus nam:
Ten eerste hoe snel sommige symptomen kunnen worden beïnvloed door warmte en ontspanning van de keel en nek. Ten tweede hoe duurzaam de algehele situatie verbetert als de beetpositie wordt verlicht door een spalk. Al met al was dit het besef dat de oorzaak vaak niet ligt waar de pijn zit. En nog een zin die belangrijk voor me is: kennis is geruststellend. Wie begrijpt waarom het lichaam zo reageert, verliest een groot deel van zijn angst - en krijgt weer speelruimte.
Dit artikel is bedoeld om precies deze brug te slaan: van de diffuse wereld van symptomen naar een duidelijk functioneel idee. Niet om iets te bagatelliseren, maar om gericht te denken. In het eerste hoofdstuk kijken we hoe de kaakspieren als een klok werken - via fascia, zenuwen en houding - en waarom klachten op totaal verschillende plekken terecht kunnen komen. Vervolgens kijken we naar de verkeerde paden van diagnose en tot slot de weg naar ontspanning: herkennen, begrijpen, handelen. Stap voor stap, zonder paniekzaaierij - maar met de nodige vasthoudendheid.
Huidig onderzoek naar CMD-symptomen
Als de kaak het lichaam uit balans brengt
CMD staat voor craniomandibulaire disfunctie, d.w.z. een functiestoornis in de interactie tussen de schedel ("cranium") en onderkaak ("mandible"). Wat in eerste instantie klinkt als een puur tandheelkundige kwestie, blijkt bij nader inzien een lichaamsbrede regulatiestoornis te zijn. CMD is geen ziekte in de klassieke zin van het woord, maar eerder een permanent verstoorde interactie tussen spieren, gewrichten, fascia, lichaamshouding en het zenuwstelsel.
De kaak - in het bijzonder het temporomandibulaire gewricht - is een van de meest centrale controlepunten in het lichaam. Het is direct verbonden met het evenwichtssysteem, de wervelkolom, de kauw- en nekspieren, maar ook met de vegetatieve centra van het lichaam. Zelfs de kleinste verschuivingen in de beetpositie kunnen een kettingreactie in gang zetten die door het hele lichaam loopt.
Veel mensen hebben milde CMD zonder het te beseffen - maar wanneer de spanning toeneemt, kan het systeem zichzelf niet langer reguleren. Dan begint een stille vicieuze cirkel van spanning, slechte houding, compensatie en - uiteindelijk - klachten.
Fascia, spieren en zenuwen: een netwerk dat verbindt
Om te begrijpen hoe CMD zulke effecten kan hebben, moet je weten: Het lichaam bestaat niet uit "losse onderdelen", maar is onderling verbonden via fascia en spierketens. Wat begint in de kaak kan langs deze ketens naar beneden bewegen, bijvoorbeeld naar de nek, rug of bekken.
Een gespannen temporomandibulair gewricht kan bijvoorbeeld leiden tot overbelasting van de bovenste nekgewrichten, waardoor de nekspieren onder constante spanning komen te staan. Deze spanning beïnvloedt de schouder- en rugspieren, verandert de houding en leidt tot blijvende asymmetrie. Hieruit kunnen chronische klachten ontstaan - zonder dat de kaak zelf ooit pijn doet.
Tegelijkertijd reageert het autonome zenuwstelsel op de constante staat van alertheid: het innerlijke evenwicht wordt verstoord, de slaap lijdt eronder en de spijsvertering raakt ontregeld. CMD heeft dus niet alleen een mechanisch effect, maar ook een zenuw- en hormonaal effect - wat verklaart waarom veel symptomen niets met elkaar te maken lijken te hebben.
Typische symptomen - maar niemand denkt aan de kaak
Hieronder volgt een selectie van typische klachten die geassocieerd kunnen worden met CMD - zonder aanspraak te maken op volledigheid:
- Oorsuizen, druk op het oor, duizeligheid
- Aangezichtspijn, paresthesie, gevoelloosheid
- Nek- en schouderpijn, spanning, bewegingsbeperking
- Rugpijn, ischias, bekkenscheefstand
- Drukkend gevoel op de borst, kortademigheid
- Brok in de keel, moeite met slikken, "kikkerig gevoel".
- Spijsverteringsproblemen, vooral bij asymmetrie van het bekken
- Tandenknarsen, kaakklikken, ochtendkaakpijn
- Slaapstoornissen, innerlijke rusteloosheid, 's nachts wakker worden
Veel van deze symptomen leiden patiënten in eerste instantie naar specialisten die zich alleen richten op "hun orgaan" - bijvoorbeeld KNO-artsen, neurologen, orthopeden of gastro-enterologen. Het probleem hierbij is dat er bijna altijd geen zicht is op het hele lichaam. CMD wordt zelden herkend als een gemeenschappelijke oorzaak - hoewel de oorzaken achteraf vaak heel duidelijk kunnen worden gereconstrueerd.
CMD: Symptomen en behandeling van craniomandibulaire disfunctie | ARD Gezond
Alledaagse observatie: de douche als diagnostisch hulpmiddel
Een eenvoudig voorbeeld uit het dagelijks leven laat zien hoe sterk CMD het lichaam beïnvloedt - en hoe snel de eerste verlichting kan worden bereikt. Ik heb de gewoonte gekregen om onder de douche met heet water de hele achterste spierketen te behandelen: van het achterhoofd tot de nek en naar beneden tot de rug. Maar nog belangrijker: ook aan de voorkant - van de basis van de nek tot het sleutelbeen - met andere woorden, daar waar de vaak vergeten voorste nekspieren zich bevinden. Dit is precies waar veel spanningen verborgen zitten bij CMD, die kunnen aanvoelen als een brok in de keel of een strak gevoel op de borst.
Als je enkele minuten heel warm water over deze zones laat stromen, is er de volgende dag vaak al een merkbare verbetering: de druk vermindert, de ademhaling wordt vrijer en het zenuwstelsel lijkt rustiger. Dit is geen toeval - maar het bewijs dat het geen organische ziekte is, maar een onevenwichtigheid in de spieren.
Het lichaam is niet ziek - het is ontregeld
Wat veel mensen interpreteren als een "ziekte" is in feite vaak gewoon een systeem dat onder stress staat. CMD leidt tot permanente ontregeling omdat de oorspronkelijke oorzaak - de kaakdruk, de malocclusie, de chronische spanning - niet wordt herkend. Het lichaam probeert te compenseren, maar op een gegeven moment bereikt het zijn grenzen.
Het goede nieuws is dat dergelijke systemen kunnen worden ontward. Als je weet waar de spanning vandaan komt - en hoe die zich voortzet in het lichaam - kun je gerichte verlichting bieden. Dit hoeft niet altijd een spalk of fysiotherapie te zijn. Warmte, ontspanning en bewust lichaamsbewustzijn zijn vaak al voldoende om de eerste tekenen van vooruitgang te voelen.
Wat telt is het hele plaatje zien: de kaak is niet alleen een gewricht - het is een controlecentrum. En als je dit eenmaal begrijpt, zul je veel diffuse klachten in een nieuw licht zien.
De dwalingen van de diagnose - wanneer het symptoom regeert
Ik weet precies hoe het voelt als je symptomen hebt, maar er geen verklaring voor kunt vinden. In mijn geval duurde het bijna twee jaar, waarin ik allerlei artsen en alternatieve behandelaars zag - en niemand kon me echt helpen. Iedereen zag iets anders: Hier was het de rug, daar de spijsvertering, dan weer de psyche. Soms kreeg ik te horen dat ik moest ontspannen, soms dat ik mijn bekkenbodem moest trainen, soms dat ik bepaald voedsel moest vermijden. Allemaal goed bedoeld, maar het hielp niet.
Pas toen ik - tamelijk toevallig - bij een holistische tandarts terechtkwam, realiseerde ik me dat de oorzaak van al deze schijnbaar losstaande klachten een enorme craniomandibulaire disfunctie (CMD) was. Terugkijkend realiseerde ik me dat de meeste van mijn klachten het gevolg waren van deze onopgemerkte ontregeling - en geen ziekten op zich.
Als alleen het symptoom wordt behandeld, komen verkeerde diagnoses voor
Het grootste probleem in de huidige gezondheidszorg is dat de meeste artsen zich specialiseren in hun vakgebied - en zich van nature richten op wat ze weten. Een KNO-arts kijkt naar het oor, een orthopeed naar de wervelkolom, een gastro-enteroloog naar de darmen. Als een symptoom in "zijn" rooster past, begint de behandeling - en helaas gebeurt dit vaak zonder de onderliggende oorzaak te onderzoeken.
Een goed voorbeeld hiervan is mijn eigen aambeienoperatie. Ik heb er jaren mee geworsteld. Er werd in gesneden, gescleroseerd, onderzocht - maar niemand realiseerde zich dat de werkelijke oorzaak in mijn bekkenstatus lag. En die werd op zijn beurt weer verplaatst door mijn CMD: De onderkaak veroorzaakte de spanning, de rug compenseerde, het bekken was uitgelijnd - en het resultaat was chronische druk in het rectumgebied. Geen enkele arts had ooit aan deze keten gedacht. De operatie nam het symptoom weg, maar niet de oorzaak.
En zo voelen veel mensen zich. Er zijn talloze rugoperaties waarbij het later duidelijk wordt: De pijn werd niet veroorzaakt door een hernia, maar door een spiergerelateerde verkeerde houding die in de loop der jaren van boven naar beneden is doorgegeven - vaak beginnend in het kaakgebied.
CMD wordt vaak niet herkend - omdat het alle disciplines treft
De reden waarom CMD zo vaak over het hoofd wordt gezien, ligt in de complexiteit ervan. Het beïnvloedt:
- de Bewegingssysteem (via spieren, gewrichten, fascia),
- de Zenuwstelsel (bijv. nervus vagus, vegetatieve regulatie),
- de Spijsverteringskanaal (via spanning in de buik, bekkenhouding),
- de Endocrien systeem (permanente stress door chronische spanning),
- en zelfs de Psyche (innerlijk ongemak, slaapstoornissen, emotionele overprikkeling).
Er is geen medisch specialisme dat CMD holistisch behandelt. Tandartsen kijken meestal alleen naar de beet, orthopeden naar de rug, neurologen naar het oorsuizen. De rode draad gaat verloren - en de patiënt valt buiten de boot.
Veel CMD-patiënten belanden op een gegeven moment bij een psycholoog omdat niemand weet wat ze moeten doen - en dan krijgen ze te horen dat de symptomen "waarschijnlijk psychosomatisch" zijn. Dit is dubbel bitter: eerst word je niet serieus genomen en vervolgens krijg je de schuld van de symptomen.
De typische lijdensweg - door een gefragmenteerd gezondheidszorgsysteem
De paden die veel van de getroffenen hebben bewandeld, lijken vaak tot in detail op elkaar:
- De eerste diffuse symptomen treden het eerst op: Nekpijn, oorsuizingen, duizeligheid.
- Dan ga je naar de KNO, de orthopeed, soms de internist.
- Er wordt niets gevonden - of alleen bijzaken (lichte scoliose, prikkelbare darm syndroom, stress).
- Alternatieve behandelaars en alternatieve therapeuten worden geprobeerd - vaak met tijdelijke verbetering.
Uiteindelijk blijf je achter met de vraag: "Ben ik gek?" En dit is het moment waarop veel mensen het opgeven. Ze beginnen zichzelf te wantrouwen. Toch is het pad eigenlijk duidelijk - als je weet waar je naar moet zoeken.
Angst door onwetendheid - waarom kennis de eerste stap naar genezing is
Het ergste aan CMD is niet de pijn. Het is de onzekerheid die ontstaat als je voelt dat er iets mis is met je lichaam - maar niemand kan zeggen wat het is. Je geest slaat op hol:
Is het iets ernstigs? Word ik chronisch ziek? Heb ik een operatie nodig?
Deze vorm van ongedefinieerde angst berooft ons van onze kracht. Het leidt tot het in de gaten houden van het eigen lichaam, tot zelfobservatie, tot het constant bezig zijn met symptomen. Dit zet het lichaam onder nog meer spanning - een vicieuze cirkel begint.
De eerste stap om deze cyclus te doorbreken is begrijpen. Begrijpen hoe het lichaam in elkaar zit, hoe de kaak het evenwicht beïnvloedt, hoe spanning werkt - dat alleen al kan geruststellend zijn. Want plotseling wordt het duidelijk: er is geen tumor. Er is geen ongeneeslijke schade. Er is spanning. En spanning kan worden losgelaten.
In het volgende hoofdstuk laat ik je precies zien hoe dit pad eruit ziet: van herkennen naar veranderen. Hoe je met eenvoudige middelen kunt beginnen met het verminderen van spanning, het ontlasten van het lichaam en het herwinnen van vertrouwen in je eigen waarneming. Want CMD is geen noodlot - het is een signaal. En je kunt het leren interpreteren.

De weg naar ontspanning - herkennen, begrijpen, handelen
Veel mensen denken bij CMD eerst aan spalken - en natuurlijk kunnen die helpen. Maar in werkelijkheid begint de beslissende weg al veel eerder: door de verbanden te begrijpen.
Wat mij persoonlijk het meest hielp was niet één hulpmiddel, maar het besef hoe mijn lichaam werkt - en waarom het op bepaalde manieren reageert. Het besef dat mijn symptomen geen ziekte zijn in de klassieke zin van het woord, maar een spanningspatroon veroorzaakt door verkeerde uitlijningen, oude bewegingspatronen en permanente overbelasting van de spieren.
Als je dit eenmaal begrijpt, verandert je kijk op je eigen lichaam. Je ziet symptomen niet langer als een bedreiging, maar begint ze te interpreteren als aanwijzingen. En dat alleen al verandert je lichaamsspanning merkbaar. Angst spant het lichaam aan, kennis opent het.
Wat de getroffenen zelf kunnen doen - kleine oplossingen, grote impact
Zodra je je realiseert dat CMD niet het einde is, maar een startpunt, opent zich een heel scala aan mogelijkheden. En veel daarvan zijn niet ingewikkeld of duur, maar eenvoudig - en uiterst effectief.
- Gericht gebruik van warmteWarmte is een van de meest effectieve manieren om gespannen spieren los te maken. Ik gebruik regelmatig een elektrisch verwarmingsapparaat, een soort verwarmend vest dat goed om mijn schouders en nek past. Een kersenpitkussen is ook goud waard - vooral als je het specifiek op gespannen gebieden legt, zoals de basis van de nek of het heiligbeen. Gerichte warme douches, die ik in de loop der jaren heb geperfectioneerd, zijn ook bijzonder nuttig: Ik ga een paar minuten onder de douche staan, zodat het hete water mijn hoofd van bovenaf raakt - en dan in een lijn naar beneden stroomt over de achterkant van mijn lichaam, van mijn achterhoofd naar mijn nek, schouders, rug, stuitje en naar beneden in mijn benen. Daarna doe ik hetzelfde aan de voorkant, d.w.z. van de nek over de borst naar de onderbuik. Deze verticale as - als een innerlijke loodlijn - lijkt een diepe ontspanning van de spieren mogelijk te maken, vooral in de kaak- en nekspieren. Daarna voelt het lichaam zich veel vrijer - alsof een innerlijke last is afgeworpen.
- Bewuste beweging, geen fitnessHet is niet krachttraining die helpt bij CMD - het is het herontdekken van je innerlijke flexibiliteit. Zelfs eenvoudige bewegingen zoals het bewust rollen van je nek, het zachtjes strekken van de spieren aan de zijkanten van je romp of het rustig draaien van je schouders kunnen wonderen doen. Het gaat niet om prestaties, maar om regulatie - met andere woorden, het lichaam de kans geven om zichzelf te reorganiseren.
- Ademhaling, slaap, lichaamsbewustzijnCMD brengt niet alleen het lichaam uit balans, maar ook het zenuwstelsel. Daarom is ontspanning op mentaal niveau net zo belangrijk. Een paar keer bewust in de buik ademen, vooral 's avonds voordat je gaat slapen, helpt om het parasympathische zenuwstelsel te activeren - het deel van het zenuwstelsel dat verantwoordelijk is voor rust en regeneratie. Mindful zelfbewustzijn - bijvoorbeeld de positie van je lichaam in bed voelen - kan ook helpen om onbewuste spanning te herkennen en los te laten. Als je het moeilijk vindt om 's nachts in slaap te vallen, moet je bewust letten op de positie van je hoofd en kaak. Veel mensen klemmen 's nachts zonder het te beseffen hun kaak op elkaar. Zelfs je lippen zachtjes openen als je in slaap valt, kan helpen om de druk van het systeem te halen.
Houding, bekken, voeten - de hele keten telt
CMD is geen plaatselijke aandoening - het is altijd onderdeel van een lichaamsbrede statische aandoening. Daarom is het ook de moeite waard om onder de kaak te kijken.
Is mijn bekken recht? Zijn mijn voeten stabiel? Heb ik eenzijdige bewegingspatronen of oude blessures waarvoor ik compenseer?
Al deze factoren spelen een rol. Het kan helpen om jezelf te observeren tijdens het lopen of zitten - of om met iemand te praten die bekend is met lichaamsstatica of spiraaldynamica. Soms is een bewuste houding op beide voeten al genoeg om te veranderen hoe je lichaam aanvoelt. De spalk kan in je mond werken - maar de verandering begint in je perceptie.
Tabel: CMD-symptomen en verschillen met andere ziekten
| Symptoom | CMD-gerelateerde variant | Typische "echte" ziekte | Hoe het verschil te herkennen |
|---|---|---|---|
| Brok in de keel ("kikkergevoel") | Spanning in de voorste nekspieren (bijvoorbeeld door een verkeerde stand van de kaak) | Ontsteking, schildklier, tumor | Geen pijn bij slikken, meestal afhankelijk van de vorm van de dag, wordt beter met warmte of bewuste ontspanning |
| Littekens die slecht genezen | Weefsel permanent ondervoed door verkeerde houding of spanning | Wondgenezingsstoornis, infectie | Geen roodheid, geen pus, geen hitte - maar de wond blijft "stil" en geneest slechts langzaam |
| Oorsuizen / suizen in de oren | Spierspanning in de kaak en nek | Binnenoorschade, plotseling gehoorverlies, hoge bloeddruk | Geluiden variëren afhankelijk van houding, kaakdruk of stressniveau; vaak eenzijdig |
| Opdruk op de borst | Gespannen borst- of nekspieren (bijvoorbeeld door een verkeerde houding) | Hartproblemen, angina pectoris, longen | Geen pijn bij inspanning, treedt vaak op in rust, verbetert met warmte of bewust ademen |
| Duizeligheid / licht in het hoofd | Slecht functionerende nek- en kaakspieren (evenwichtscentrum) | Ziekte van het binnenoor, problemen met de bloedsomloop | Geen echte draaiduizeligheid, eerder "slingerend" of "verrukt", komt vaak voor in stressvolle momenten |
| Aangezichtspijn / doorligwonden | Overbelasting door het op elkaar klemmen van de kaak, vaak op het jukbeen of onder de ogen | Ontsteking van de bijholten, tandwortelproblemen | De pijn is zwervend, reageert op warmte of ontspanning, geen ettervorming of koorts |
| Spijsverteringsproblemen | Gevolg van verkeerde uitlijning van het bekken, nerveuze spanning, onjuiste statica | Chronische ontstekingsziekten, intoleranties | Geen acute diarree, maar wisselende spijsvertering, vooral bij stress of innerlijke spanning |
| Kaakpijn / gespannen gevoel 's ochtends | Nachtelijk persen of malen | Artritis, ontsteking, trauma | Het ergst 's ochtends, zakt af in de loop van de dag, geen koorts of ernstige roodheid |
| Ischias / rugpijn | Kettingreactie door verkeerde bekkenuitlijning, gespannen kaak | Uitgezakte tussenwervelschijf, zenuwkneuzing | De pijn verandert van kant, reageert op houdingsveranderingen, geen verlies of gevoelloosheid in het been |
| Visusstoornissen / druk achter de ogen | Spanning in de bovenste nek- en gezichtsspieren | Oogaandoeningen, intracraniële druk | Geen echt gezichtsverlies, eerder spanning, drukgevoel, flikkeren - verbetert met ontspanning en slaap |
Persoonlijke reflectie - waarom het begrip zo veranderd is
Ik heb één ding duidelijk herkend in de loop van mijn eigen CMD-geschiedenis: Het was niet de spalk die me genas, maar het begrip. Sinds ik besef hoe mijn lichaam werkt - hoe de kaak samenwerkt met het bekken, de nek met de darmen, de tanden met de spieren - ben ik niet langer bang voor symptomen. Ik kan ze interpreteren. Ik kan handelen.
En zelfs de "vreemde" verschijnselen, zoals littekens die eeuwenlang niet wilden genezen, zijn opeens logisch. Als het lichaam permanent onder spanning staat, kan het niet goed regenereren. Maar als je het in ontspanning brengt, genezen dingen die jarenlang gestagneerd zijn. Het is geen wonder - het is biologie.
Sinds dit besef is mijn toestand blijvend verbeterd. Niet alles is verdwenen, maar veel is beheersbaar geworden - en dat verandert je levenshouding meer dan je op het eerste gezicht zou denken.
Boek: CMD: Het vergeten probleem van de moderne geneeskunde
Als je dieper wilt graven, kun je meer informatie vinden in mijn boek "TMD - Het vergeten probleem van de moderne geneeskunde" geeft een gedetailleerde beschrijving van alle relevante correlaties. Hierin beschrijf ik op een begrijpelijke manier hoe CMD zich manifesteert, welke symptomen bijzonder verraderlijk zijn - en hoe je ze correct kunt categoriseren om niet in de val van onnodige behandeling te trappen.
Het boek richt zich onder andere op het herkennen van patronen: Hoe ontstaat bepaalde pijn? Wat zijn typische ketens van gevolgen? En hoe kun je met gerichte observatie en moderne AI-ondersteuning (bijv. ChatGPT) erachter komen wat je eigen lichaam je eigenlijk probeert te vertellen?
CMD is niet het lot - het is een fysiek misverstand
CMD is geen ziekte, maar een misverstand in het lichaam. Een systeem dat niet meer gestemd is - zoals een piano die na verloop van tijd niet meer gestemd is. Het goede nieuws is dat het opnieuw gestemd kan worden.
Je hoeft geen medisch specialist te zijn om je eigen lichaam te begrijpen. Wat je nodig hebt is oplettendheid, geduld en de bereidheid om te luisteren. Wie de taal van het lichaam leert interpreteren, ziet dat er achter veel klachten geen drama schuilgaat, maar een duidelijke logica. En deze logica geeft aanleiding tot een nieuw gevoel van veiligheid:
Je bent niet ziek. Je lichaam praat tegen je. En als je het begrijpt, wordt het stiller.
Gezondheidstips (niet alleen) voor FileMaker gebruikers
Meervoudige chemische gevoeligheid opnieuw bekeken - zenuwstelsel, TMD en functionele oorzaken
Spalktherapie voor TMD - Mijn persoonlijke pad door de laatste fase
Veelgestelde vragen over CMD
- Wat is CMD precies en waarom veroorzaakt het zoveel verschillende klachten?
CMD staat voor "craniomandibulaire disfunctie" - een storing in de interactie tussen de temporomandibulaire gewrichten, kauwspieren en schedel. Omdat de kaak via spieren, fascia en zenuwen verbonden is met het hele lichaam, kunnen stoornissen in dit gebied symptomen veroorzaken die ver weg optreden: bijvoorbeeld in de rug, in het spijsverteringsstelsel of zelfs in het slaapgedrag. Daarom blijft CMD vaak lange tijd onopgemerkt - omdat het verband niet meteen duidelijk is. - Ik heb oorsuizingen en nekpijn - kan dit verband houden met mijn kaak?
Ja, absoluut. De kaak is via spierlussen en het zenuwstelsel direct verbonden met het evenwichtssysteem, het gehoorsysteem en de nek. Als daar spanning heerst - bijvoorbeeld door tandenknarsen of een verkeerde stand - kan dat leiden tot een soort "permanent alarm" in het zenuwstelsel. Dit resulteert vaak in diffuse klachten zoals suizen in de oren, druk in het hoofd of spanning in het schouder- en nekgebied. - Waarom is mijn CMD niet eerder herkend? Ik ben bij veel artsen geweest.
Helaas komt dit vaak voor. CMD tast veel lichaamssystemen tegelijk aan - maar onze medische zorg is sterk verdeeld in specialismen. De KNO-arts kijkt naar het oor, de orthopeed naar de rug, de internist naar de maag. Slechts weinigen denken verder dan deze grenzen. Er is vaak een holistische tandarts of therapeut voor nodig om de rode draad te herkennen. - Kan CMD echt zulke ernstige effecten veroorzaken als ischias of bekkenscheefstand?
Ja, dit is mogelijk - in ieder geval indirect. Als de kaak van houding verandert door een verkeerde uitlijning of constante spanning, leidt dit vaak tot een eenzijdige belasting van het bekken. Dit leidt tot een compenserende slechte houding, die zich kan uitbreiden naar de onderrug en de benen. Ischias, bekkenscheefstand en zelfs aambeien kunnen het gevolg zijn. - Ik heb altijd een brok in mijn keel - kan dit ook veroorzaakt worden door CMD?
Ja, zeer waarschijnlijk. Veel CMD-patiënten beschrijven een permanent gevoel van benauwdheid of een "kikker in de keel" zonder dat er iets is vastgesteld door een KNO-arts. De oorzaak is meestal overbelaste voorste nekspieren, die worden geactiveerd door spanning op de kaak. Warmte, gerichte verlichting en een verbeterde beetpositie kunnen vaak verrassend snel verlichting brengen. - Wat kan ik zelf doen om mijn CMD-symptomen te verlichten?
Veel begint met bewustzijn en bewuste lichaamswaarneming. Warmte is vaak erg behulpzaam - bijvoorbeeld kersenpitkussens, elektrisch verwarmde vesten of warme douches langs de spierkettingen. Zachte bewegingen, ademhalingsoefeningen en een bewuste houding van kaak en nek in het dagelijks leven kunnen ook een groot verschil maken. Het belangrijkste is: regelmatig, niet perfect. - Heb ik absoluut een spalk nodig?
Niet noodzakelijkerwijs - een spalk kan helpen, maar dat hoeft niet. Het moet altijd deel uitmaken van een totaalconcept. Het is veel belangrijker om de functionele relaties in het lichaam te begrijpen. Een verandering in perceptie, warmte, houdingswerk en spierontspanning zijn vaak al genoeg om de eerste successen te merken. Spalken alleen zonder begeleidende maatregelen helpen vaak alleen op korte termijn. - Kan CMD worden geanalyseerd met AI of ChatGPT?
Ja, in ieder geval op een ondersteunende manier. Moderne AI-modellen zoals ChatGPT kunnen helpen om symptomen te categoriseren, patronen te herkennen en verklaringen te geven. Ze vervangen geen medische diagnose, maar bieden een nieuwe kans voor zelfreflectie. Als je specifieke vragen stelt, kun je AI vaak gebruiken om sneller een basisbegrip te ontwikkelen, dat vervolgens verder kan worden uitgediept met een gespecialiseerde therapeut. - Hoe herken ik of mijn klachten echt veroorzaakt worden door CMD - of dat het iets anders is?
Er is geen duidelijk afbakeningscriterium. Maar als symptomen herhaaldelijk optreden, lijken te "dwalen", niet verklaard kunnen worden door artsen en verbeteren met warmte, ontspanning of gericht lichaamswerk, is een functioneel probleem waarschijnlijk. CMD uit zich meestal door veranderlijkheid: symptomen komen en gaan, afhankelijk van hoe het lichaam zich op dat moment organiseert. - Kan CMD ook psychologische symptomen veroorzaken?
Ja - via het autonome zenuwstelsel. Chronische spierspanning in de kaak en nek kan het autonome zenuwstelsel (stressmodus) permanent activeren, wat kan leiden tot innerlijke rusteloosheid, slaapstoornissen, prikkelbaarheid en zelfs depressieve stemmingen. Het goede nieuws is dat wanneer het lichaam weer in balans is, de geest vaak ook tot rust komt. - Hoe zit het met littekens die niet goed genezen - kan dit ook verband houden met CMD?
Dit klinkt op het eerste gezicht ongebruikelijk, maar het is heel goed mogelijk. Als het lichaam permanent onder spanning staat, functioneren de bloedcirculatie, lymfestroom en celregeneratie minder goed. Wondgenezing kan aanzienlijk langzamer verlopen, vooral in het geval van een chronisch slechte houding of inwendige druk. Pas als het systeem wordt ontlast, kunnen processen zoals littekengenezing weer "normaal" worden. - Ik heb jarenlang verschillende therapieën ondergaan - allemaal zonder succes. Waarom zou CMD de oplossing zijn?
CMD is geen wondermiddel, maar vaak wel een ontbrekend stukje van de puzzel. Als veel symptomen aanhouden ondanks dat "alles" geprobeerd is, is het de moeite waard om eens te kijken naar de beetpositie, de statica en de basisspiertonus. CMD is vaak de gemene deler, vooral als verschillende symptomen niets met elkaar te maken lijken te hebben. - Zijn er typische triggers of oorzaken voor CMD?
Ja, CMD kan vele oorzaken hebben: Verkeerd uitgelijnde tanden, eenzijdig kauwen, oude verwondingen, stress (tanden klemmen), langdurig zitten, whiplash, tandextracties, verkeerd aangemeten kunstgebitten - of zelfs emotionele spanningen. CMD ontwikkelt zich vaak jarenlang onopgemerkt totdat het systeem op een gegeven moment "overloopt" en de eerste symptomen verschijnen. In een ander artikel leg ik uit Relaties tussen kunstgebitten en CMD en toekomstperspectieven. - Kan CMD volledig worden genezen?
Veel klachten kunnen aanzienlijk worden verlicht of helemaal verdwijnen - maar dit hangt af van het individuele geval. De sleutel is om het systeem te ontlasten en nieuwe patronen te creëren. CMD is geen onomkeerbare schade, maar een functionele stoornis - en juist daarom is het zo gemakkelijk te beïnvloeden als je de juiste weg vindt. Genezing is daarom heel goed mogelijk - vaak stap voor stap. - Is CMD erfelijk?
CMD zelf is niet direct erfelijk, maar disposities zoals tandstand, kaakvorm of stressmanagement kunnen genetisch bepaald zijn. Familiale gedragspatronen - zoals tandenknarsen bij stress - kunnen ook erfelijk zijn. De beslissende factor is niet wat je "geërfd" hebt, maar wat je er zelf van maakt. - Waar moet ik op letten bij het kiezen van een CMD-therapeut?
Idealiter zoek je iemand met een holistisch inzicht - bijvoorbeeld tandartsen die gespecialiseerd zijn in CMD, osteopaten, gespecialiseerde fysiotherapeuten of functionele myodiagnostici. Het is belangrijk dat de therapeut verder denkt dan het temporomandibulaire gewricht en inziet hoe de statica van het lichaam, de spierfunctie en het zenuwstelsel op elkaar inwerken. Het mag nooit alleen om de tanden gaan, maar altijd om de persoon als geheel.










