Er zijn mensen wiens gedachten je graag volgt, niet omdat je het overal mee eens bent, maar omdat ze proberen door te dringen in de dingen. Voor mij is Ulrike Guérot zo'n stem. Ik kijk nu al een paar jaar naar haar lezingen - niet regelmatig, niet ritueel, maar als ik een onderwerp tegenkom waarvan ik vind dat het de moeite waard is om er dieper naar te luisteren. Wat me opvalt is dat haar argumenten rustig, gestructureerd en grotendeels niet-ideologisch zijn.
Dit maakt haar lezingen niet spectaculair in de zin van media, maar ze zijn wel duurzaam. Je kunt lang naar haar luisteren zonder het gevoel te krijgen dat ze een kant-en-klaar wereldbeeld probeert te verkopen. Vooral in een tijd waarin politieke debatten vaak moreel geladen of emotioneel afgekapt zijn, lijkt deze manier van spreken bijna ouderwets. In de beste zin van het woord.